Technocratisch opportunisme
Zeker, de arbeidsmarkt moet anders georganiseerd worden; dat staat vast. Die beweging is al in gang gezet; we zitten in een omslagfase op dat punt. Maar het moet wel op basis van realisme en niet vanuit technocratisch opportunisme gebeuren.
In de volkskrant van 27 december 2012 wordt melding gemaakt van een vertrouwelijke instructie door de AWVN (de vereniging van de grootste leden van de werkgeversorganisaties) aan hun CAO onderhandelaren. Deze instructie luidt:
• Laat werknemers extra vakantiedagen, verlof en atv-dagen laten uitbetalen voor koopkrachtbehoud;
• Schaf jubileumuitkeringen voor werknemers af;
• Maak pensioen onderdeel van de CAO, zodat het een gewone arbeidsvoorwaarde wordt;
• Maak beloning afhankelijk van het individuele presteren van de werknemer of de onderneming;
• Schaf maatregelen af om ouderen te ontzien en ook bijzondere verlof regelingen, bovenwettelijke vakantiedagen en atv-dagen;
Voor een deel vindt AWVN dat zaken geheel afgeschaft kunnen worden, omdat zij niet langer passen in een modern beloningsbeleid. Voor het overige vindt zij dat de waarde van de maatregelen door de werkgevers in een persoonlijk arbeidsvoorwaardenbudget van de werknemers gestopt moeten worden.
AWVN stelt: “Het is niet de taak van werkgevers om lastenverzwaringen te compenseren”. Ze legt voor een deel de rekening bij de werknemers, maar voor een belangrijk deel ook bij haar eigen leden: de werkgevers.
De illusie van cijfers
Het is een technocratische benadering die AWVN hanteert, net zoals onze Nederlandse en Europese politici dat doen. Het is eenvoudig te stellen, dat de maatregelen van AWVN bezuinigingen opleveren. Daarentegen veroorzaakt zij met haar voorstellen nieuwe kostenverhogingen voor werkgevers. Want wat is het verhaal achter de cijfers?
CAO’s overbodig
Feitelijk maakt AWVN het bestaan van CAO’s overbodig. Haar voorstellen zijn een verregaande liberalisering van de arbeidsverhoudingen. Werkgevers en werknemers spreken persoonlijke arbeidsvoorwaardenbudgetten af en beloningen worden individueel geregeld. Bij een tekort aan gekwalificeerde werknemers zullen beschikbare krachten juist een hogere prijs kunnen afdwingen voor de arbeid die zij leveren. Werkgevers die hieraan niet meewerken zullen de slag om talenten gaan missen en met blijvende personeelstekorten worden geconfronteerd. Crisis of niet, het tekort aan talenten klopt wel aan onze deur.
Realisme
Zeker, de arbeidsmarkt moet anders georganiseerd worden; dat staat vast. Die beweging is al in gang gezet; we zitten in een omslagfase op dat punt. Maar het moet wel op basis van realisme en niet vanuit technocratisch opportunisme gebeuren. Laten we eerst eens zorgen dat we 2013 goed doorkomen en daarin de basis gaan te leggen voor een gezonde arbeidsmarkt in de toekomst, zonder elkaar onnodig onder druk te zetten met sigaren uit eigen doos.
Ik wens alle lezers een gezond en voorspoedig 2013 toe.
